Vier maanden voordat deel 107 van de UAS-regel van de FAA werd ingehuldigd, waarmee de officiële start van de commerciële drone-industrie in de VS werd gemaakt, nam de Chinese regering een soortgelijke stap. Op 30 april 2016 lanceerde het officieel zijn eigen licentieprogramma voor dronepiloten. Dus, China deed het eerst. Vanuit het perspectief om piloten af te leveren die bereid zijn om met een drone door het luchtruim te navigeren, deden ze het ook beter.
Hoewel grotendeels onbekend in de VS, MMC produceert robuuste drones voor industriële en openbare veiligheidstoepassingen, waaronder een aantal aangedreven door innovatief waterstof brandstofcel drone technologie. De producten van het bedrijf worden ingezet in heel Zuidoost-Azië en in delen van Europa. Naast het maken van drones heeft MMC ook een dronepilotenschool.
Grond waarheid
Om in de VS een Part 107-certificaat te ontvangen, moet u slagen voor een meerkeuze-examen met 60 vragen door 42 van de vragen correct te beantwoorden. Wat je doet voordat je bij het testcentrum aankomt, is helemaal aan jou: helemaal niets, online studeren, een boek lezen of een les volgen met een levende, ademende menselijke instructeur. U wordt alleen beoordeeld op uw antwoorden op de vragen.
Het is geen gemakkelijke test. Tenzij je een substantiële achtergrond in de luchtvaart hebt en een beetje bekend bent met de FAA-regelgeving voor drones, zul je waarschijnlijk falen zonder een behoorlijke voorbereiding. In China is het proces echter veel strenger, vergelijkbaar met het behalen van een bemand luchtvaartcertificaat in de VS.
Om te beginnen moet je naar de UAV Pilot-opleidingsschool gaan en een bepaald aantal uren studeren aan verschillende onderwerpen, zoals vluchtoperaties, noodsituaties, meteorologie en het luchtverkeersleidingssysteem. Bovendien besteed je bijna een volledige week aan het vliegen met vliegtuigen, zowel in simulaties als in de echte wereld.
Dit is een vereiste die opvallend afwezig is in het Amerikaanse systeem, waar je een Remote Pilot in Control (RPIC)-licentie zou kunnen behalen zonder zelfs maar een radio aan te raken. Het verlenen van licenties aan piloten die niet weten hoe ze vliegtuigen moeten besturen, al dan niet op afstand, klinkt niet als een winnende formule. Het duurt tussen de drie en vier weken voordat een student het trainingsprogramma heeft voltooid om zich voor te bereiden op het afleggen van de test. Bij MMC duurt elke les 22 dagen.
Net als bij een bemande drone-pilootschool in de VS, hebben drone-trainingsprogramma's een overheidssanctie nodig om te werken. Er zijn ongeveer 60 van dergelijke scholen in China, waar elke maand ongeveer 1000 nieuwe piloten worden afgestudeerd.
Hoog in de lucht
De Chinezen voegen een robuuste bruikbaarheid toe aan hun trainingsprogramma's. De drone piloot academie bestaat uit twee klaslokalen op de derde verdieping van de fabriek van het bedrijf, samen met kantoren voor de instructeurs en een studentenlounge. Het ene klaslokaal had gewoon tafels en stoelen voor colleges, en het andere had computers met RC-vluchtsimulatoren die erg op RealFlight-simulatoren leken, zij het een generatie of twee achter op de huidige versie. Het was simpel, maar effectief.
Om de real-world stick-tijd te registreren, gaan de studenten naar het dak van de fabriek waar het bedrijf een grote vliegende kooi onderhoudt. Aan het begin van de UAV-opleiding maakten de nieuwe studenten gebruik van een buddybox-systeem, zodat de instructeur direct de besturing van het vliegtuig kon overnemen als er iets misging. De drone zelf was een onopvallende quadcopter met een diameter van ongeveer 350 mm.
In de faciliteit van MMC hebben studenten de mogelijkheid om niet alleen in de kooi te vliegen, maar ook in de aangrenzende, ommuurde binnenplaats die het bedrijf gebruikt om zijn grotere vliegtuigen te testen. De ruimte bruist constant - en letterlijk - van activiteit. De meeste vliegtuigen zijn meer dan 1000 mm breed en hebben een verfijnd, weerbestendig ontwerp, met felgekleurde koolstofvezelcasco's en verwisselbare payload-modules.
Test tijd
De certificeringstest voor Chinese dronepiloten verloopt in twee fasen. Ten eerste moet een aspirant-piloot een academische test afleggen en, als hij of zij slaagt, moet hij of zij ook slagen voor een hands-on vliegtest, inclusief manoeuvres zoals in een kleine cirkel zweven en vluchtpatronen van figuur 8 demonstreren - allemaal zonder de hulp van GPS-stabilisatie. Kortom, als je in China je drone-vliegbrevet wilt halen, moet je weten hoe je moet vliegen.
piloten test
Net als bij schriftelijke luchtvaarttests in de VS, worden deze examens niet rechtstreeks afgenomen door de Chinese burgerluchtvaartautoriteit, maar worden ze gecontracteerd via een particulier testbedrijf dat de resultaten aan de overheid verstrekt.
Het bedrijf heeft tot nu toe meer dan 2000 piloten afgestudeerd en 98% van hen was geslaagd voor de test en behaalde een UAV-pilootlicentie.
Het is onmogelijk om een nauwkeurige vergelijking te maken, maar het huidige slagingspercentage voor mensen die de Part 107-test afleggen is ongeveer 88% - ongeveer hetzelfde als het slagingspercentage voor andere schriftelijke luchtvaarttests voor privépiloten, piloten voor luchtvaarttransport, enzovoort. Dat is een teken dat individuele dronepiloten in de VS hun verantwoordelijkheid nemen om net zo serieus te studeren en zich voor te bereiden als andere vliegeniers.
